در زندگی تکتک ما، ریسک هایی وجود دارد که برای بعضی از آنها تدابیری اندیشیدهایم و برای برخی از آنها به دلیل نبود راه حل مناسب و یا عدم آگاهی ما از راه حلهای درست و مطمئن تاکنون برنامهای نداشته ایم. ذات وجودی بیمه، مدیریت ریسک میباشد و در زندگی اکثر مردم استفاده از بیمه هایی از قبیل بیمه شخص ثالث و درمان به دلیل آگاهی از ریسک های مربوطه و استفاده از حمایت بیمه در زمان وقوع مساله، بیشتر به چشم می خورد. لذا بیمه امری است که توسط ما مورد پذیرش قرار گرفته و با توجه به اینکه برای بهره بردن از حمایت های بیمه ای باید مبالغی را پرداخت نماییم در لحظه کنونی آنرا به عنوان هزینه می نگریم. درصورتیکه در مدت زمانیکه تحت پوشش بیمه هستیم، امنیت فکری بیشتری به دست می آوریم و اگر بر اساس بروز مساله ای مرتبط با بیمه از پوشش های مربوطه استفاده کنیم از لحاظ اقتصادی نیز برای ما بهرهای بالاتر از مبلغ پرداختی خواهد داشت.
مثلا برای تهیه بیمه شخص ثالث خودرو مبلغ 2.000.000 تومان پرداخت می کنیم و این در حالی است که شرکت بیمه به ما حداقل 9.000.000 تومان تعهد مالی و 2.700.000.000 تومان (دو میلیارد و هفتصد میلیون تومان) تعهد جانی میدهد، یعنی از حمایتی چندین برابر مبلغ پرداختی برخوردار می شویم. (آیا خودمان کمتر از وسیله نقلیهمان ارزش داریم؟؟؟!!!)
بیمه زندگی نیز محصولی است که ریسکهایی را در زندگی ما پوشش می دهد که به برخی از آنها تاکنون فکر نکرده ایم؛ همچون هزینه پزشکی ناشی از حادثه، نقص عضو، امراض خاص (سکته ها، عمل قلب باز، سرطان ها، پیوندهای اعضای اصلی بدن) و حمایت مالی از خانوادهمان در صورت عدم حضور ما، و قطعا بهره بردن از این پوششها بوسیله پس انداز کردن پول ، بسیار جذاب و جالب توجه می باشد.