به چند دلیل: اولا بیمه عمر منافاتی با بیمه های موجود نداشته بلکه مکمل آن می باشد. در ثانی حداقل ۹۰ درصد مستمری بگیران مجبورند برای تامین هزینه های زندگی بعد از بازنشستگی نیز مجددا کار کنند، در حالی که می توانند با پرداخت حق بیمه های به مراتب کمتر نیازی به کار کردن مجدد در سنین بازنشستگی نداشته باشند!!! این سوال بسیاری از شهروندان دنیا در سال های اخیر است که با گسترش بیمه های عمر در طول زمان به آن پاسخ منطقی داده شده است. ایران در این خصوص سال های آغازین خود را می گذراند.